آه...چقدر دوریم!

هوالمحبوب

گفت برو و از میان این دست نوشته ها آنها را، خودشان را و مردمانشان را بخوان…

ما نیز گوش به فرمان میرویم و به چنین ادباری مضمحل کننده، تن میدهیم. اما تو بگو که در آنطرف پستو چه خواهد شد؟ ادبار ما اقبال ماست یا که برعکس؟
رفتیم و به ادبار تن دادیم. زندگی را غرق در تباهی دیدیم و انسانها را پست… گویی اینروزها از همه فرار میکنیم. از همه بیزاریم.حتی و حتی از خودمان…
شب ها بیداریم و روزها خواب، از ترس همین انسانها… خوب اوضاع را ببین. به نظر تو، وقتی رذالت را و جهل را و بی هویتی را و سیلاب خودخواهی و خودبینی را در خود و دیگران میبینیم و از ترس جان به خوردن قاذوراتِ خود متوسل میشویم، فکر میکنم به اندازه کافی دور شده باشیم؟ نه؟
گفتی اگر بخواهی بیایی باید اول بروی، دور شوی، خیلی دور…
اکنون ماییم و جدایی.فاصله هارا بشمار! چقدر دوریم؟؟؟آه…چقدر دوریم!!!
.
اگر فصلِ وصل برسد، میشود برگشت؟؟؟

  • 5 stars
    نظر از: ربیع الانام
    1397/10/12 @ 08:24:11 ب.ظ

    ربیع الانام [عضو] 

    سلام
    ممنون ببخشید میشه این قسمت رو توضیح بدید منظور چیه؟
    گفتی اگر بخواهی بیایی باید اول بروی، دور شوی، خیلی دور…

  • مهیار
    پاسخ از: مهیار
    1397/10/13 @ 07:25:52 ق.ظ

    مهیار [عضو] 

    سلام بله حتما.
    اشاره هست به ابتدای حدیث جنود عقل و جهل که امام خمینی(ره) شرح دادند.(مقاله ۲ تا ۵)
    انسان از بالاترین مراتب هستی به پایین ترینش یعنی عالم ماده هبوط کرده و این مطابق سیر نزوله.و بعد باید به مدد فطرت و شریعت الهی همین راه رو به سوی حضرت حق برگرده.(سیر صعود)
    این مطابق با حقیقت ادبار و اقبالیه که توی حدیث جنود عقل و جهل اومده.اونجا که اومده:خداوند به عقل فرمود برو!(ادبار کن)، رفت و بعد فرمود برگرد!(اقبال کن) او هم برگشت.
    بعد به جهل فرمود برو! رفت، و سپس فرمود برگرد! ولی برنگشت.
    انسان هم همین اتفاق براش میفته.حضرت حق اونو به پایین ترین منازل هستی و در اوج کثرات میفرسته."لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم،ثم رددناه اسفل سافلین”
    انسانی که غرق در عالم طبیعت و غریق عالم کثرات میشه نمیتونه به سمت حق برگرده و این یعنی جهل…چنین انسانی نزدیکیش عین دوریشه و عبادتش عین عصیان.مثل شیطان…
    و انسانی که از عالم وحدت غافل نمونده و دائم در سوگ قرب حق تعالی هست و از فطرت و شریعت الهی برای برگشت بهره میبره به سلامت برمیگرده و این یعنی عقل…چنین انسانی فراقش عین وصالشه چراکه در فراق هم ذره ای از وصال غافل نیست.

    این تفسیری است از آیه مبارکه:"انا لله و انا الیه راجعون”

نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.