هوالمحبوب

رویاها نیز گاهی تبسم دارند.روی خوش به تو نشان میدهند.دعوتت میکنند و میگویند: بیا اینجا منزلگاه حقیقت است.نعلینت را از پا درآور و به این درگاه وارد شو.اینجا جز حقیقت چیزی نمیبینی.
و تو آرام وارد میشوی.اینجا مثل رویاهای دیگر زود نمیگذرد.
آرام…
آرام…
می آید تا حقیقت را به تو بنمایاند.
چه؟
مگر جنسش تبسم نبود؟
تبسمش بخاطر حقیقتش بود.
اما بنا نیست تلخ نباشد.
اینجا چه چیزها که نشان نمیدهند.
.
.
.