هوالمحبوب
چه میخواهم از این زندگی؟
تو چه میگویی؟باید چه کنم؟
چرا آنچه میگویی را نمیخواهم؟
نمیدانم…
چه میخواهم؟
آنچه را که شاید هیچ کس نخواهد….
میخواهم همه چیز بدانم و هیچ ندانم.
همه جا بروم و در کنجی پیله کنم.
همه چیز بچشم.طعم ایمان را،طعم کفر را.طعم جهل را،طعم علم را…
میخواهم در همه تاریخ حاضر باشم و در زمان نگنجم…
میخواهم همه داشته هایم را فدا کنم و بعد رسوای رسوا از شهر تبعید شوم به جایی که هیچکس نباشد و همه باشند….
دیوانه نشدم.به معبودت قسم که خواستم همین است.
محدودیت میخواهم که مرا محدود نکند.
میخواهم بروم بالا و پایین را نفروشم.
میخواهم تک تک جاده های زمین را زیر باران قدم بزنم.
میخواهم تک تک ساعت های گذشته و آینده را زندگی کنم.
شعر نمیگویم.اینها عمق جان من است.میخواهم قهرمان باشم و در عین حال از چشم همه گریزان…هیچ کس طاقت دیدارم را نداشته باشد و در عین حال همه مشتاق دیدارم.
چه میگویم؟چه میخواهم؟میخواهم به همه ادیان درآیم.همه فرقه ها،همه کیش ها،همه آداب و رسوم را ببینم و آنگونه شوم و درعین حال هیچ یک نباشم.میخواهم دریدن پرده عصیان را بچشم و با این همه پاکترین انسانها باشم.
دلم همه چیز میخواهد و هیچ نمیخواهد….
آری اندکی نمانده که رسواییم در عالم فریاد شود…
من خود میگویم.
الا یا اهل العالم من رسوای رسوایم…